Ekim 18, 2010

Bir Ayrılık İç Konuşması


Benim hayatımı nasıl yaşadığım tamamen benle ilgilidir. Kimseye sormadan yaşamak isterim. Bugün Ali'yi öpmek isterim yarın Ayşe'yi. Kime ne canım?! Ben bugün sabaha kadar gezmek istemişim yarınsa 9'da uyumak; neden bir sebebim olsun, neden açıklama yapmam gereksin ki? Bugün ben seni görmek istemeyebilirim. Yarın öpmek istemeyebilirim. Belki de bundan sonra hiç görmek istemeyebilirim. Üzgünüm, anlamak zorundasın. Üzgün de değilim aslında. Biraz huzursuzum. Sen de bana sormak, söylemek zorunda değilsin. Beni öpmeyebilirsin de. Sakın huzursuz olma. Deneyelim mi biraz? Hı? Yoksa böyle iki yabancı halimizle en yakınmışız gibi yaşamaya devam mı edelim? Ya da gel biz hiç başımızı ağrıtmayalım. Arada bi öpüşelim kapansın bu konu.