"En kötü karar kararsızlıktır kardeeeş" diyenlere götünle gülme ey okur. Çok haklılarmış. "Düşün düşün boktur işin" lafı da onun kardeşi. Arkasından ce-e yapıveriyor kafasını uzatıp. Uzuuuuuun süredir kariyer planlamacılığı peşindeyim. Annem lisansı 5 buçuk yılda (o da belki) bitirmekte olduğumun farkında değilmişcesine master yap, doktora yap, bilmemney yap peşinde. Ablam "hadi artık okulu bitir de Almanya'ya gel" demecelerde. Arkadaşlar kendilerince yönlendirmecelerde. İnsan kendi planını kendi yapamıyor ayol. Ne büyük dertmiş bi meslek seçmek.Diyorum ki "Kaç yaşıma geldim; hala zibidi gibi geziyorum." öbür taraftan çok artis olduğum için "Ummmm o işi istemem, bummm bu işi istemem." "Ne istiyon la zirtapoz?" demezler mi bana?
Ama sanırım artık bir karar verdim. Serseriliği epey bıraktığıma, artık gelecek üzerine daha ciddi düşünecek yaşa geldiğime ve bir de yoga & pilates ikilisine başladığıma göre sakin ve düzenli bir iş de benim harcım. Ben bu işi artık yapabilirim. Eşşekkadar oldum daha neyin heyecanındaysam sanki yatlarımız katlarımız var ha. Yani madem zibidi olmak istiyosun git bari kendini geçindirecek bi iş bul di mi? Ama hem artislik hem zibidilik bir arada yürümüyor.
Time for being a grown-up Corç!
