BABACIĞIM - SYLVIA PLATH

Yapma, artık yapma

Nefes alıp aksırmaya

Zor cesaret ederek, otuz yıl boyunca

Zavallı ve solgun bir ayak gibi

İçinde yaşadığım kara kundura.

Babacığım, seni öldürmüş olmalıydım.

Ben fırsat bulamadan sen öldün-

Mermer gibi ağır, bir torba dolusu Tanrı,

Tek bir gri tırnaklı iğrenç heykel

Fok balığı gibi devasaydın

Ve tuhaf Anlantik’te bir baş

Güzelim Nauset suları açıklarında

Maviyle yeşil renginin karıştığı yerde.

Sen iyileşesin diye dua ederdim.

Ach, du.

Alman dilinde, bitmek bilmez savaşların

Silindiri altında yerle bir edilmiş

Bir Polonya kasabasında.

Ama adını her yerde duyabileceğin bir kasaba.

Polonyalı arkadaşım

Onlarcası olduğunu söylüyor.

Bu yüden ayak bastığın, kök saldığın

Hiçbir yeri söyleyemem sana.

Hiç konuşmadım seninle.

Damağıma yapışıp kaldı dilim.

Dikenli tellere takılıp kaldı.

Ich, ich, ich, ich,

Pek zor konuşurdum.

Her Almanı sen sanırdım

Ve o edepsiz dilin

Bir lokomotif Yahudi’yi götürür gibi

Çuf çuf alıp götürürdü beni.

Dachau’ya Auschwitz’e, Belsen’e giden bir Yahudi.

Yahudi gibi konuşmaya başladım.

Bence iyi bir Yahudi olabilirim.

Tyrol'ün karı, Viyana’nın temiz birası bile

Öyle saf ve hakiki değil.

Benim çingene analarım ve tuhaf talihimle

Ve tarot kartlarım ve tarot kartlarımla

Biraz olsun Yahudi olabilirim.

Senden her zaman korktum,

Ludtwaffe’ndan, anlaşılmaz laflarından.

Ve o düzgün bıyığından

Ve o masmavi parlayan ari gözlerinden.

Seni gidi tankçı-

Tanrı değil, bir gamalı haç seni

Öyle karasın ki hiç ışık sızamaz içeri.

Her kadın bir Faşist’e hayran

Yüzüne yer tekmeyi, hayvan,

Senin gibi bir hayvanınkine benzer kalbi.

Tam karatahtanın önünde duruyorsun, babacığım,

Bendeki fotoğrafında,

Ayağın yerine çenende bir yarık var

Bu seni daha az hayvan yapmıyor, hayır

Şu küçücük kan kırmızısı kalbimi

Isırıp da ikiye bölen adamdan daha az kötü değilsin.

Seni gömdüklerinde on yaşımdaydım.

Ölmeye ve yine, yine, yine sana

Dönmeye çalıştığımda yirmi.

Kemiklerim bile yeter sandım.

Ama beni çıkardılar kefenden

Ve tutkalla birleştirdiler tekrar.

Ve işte o zaman anladım yapmam gerekeni.

Bir benerini yaptım ellerimle

Siyah giymiş bir adam, Meinkampf bakışlı

Ve tam bir işkence aşığı.

Ve sonra dedim ki, işte bu.

Yani babacığım, sonunda işim bitti.

Kara telefon kökünden kesildi.

İçinden sesler geçemez oldu.

Bir adamı öldürsem, ikinciyi de öldürmüş olurdum

Sen olduğunu iddia eden ve

Yıllar boyu kanımı içen vampire,

Tastamam yedi yıl boyunca.

Babacığım, şimdi uzanabilirsin.

Şişka, kara kalbine saplanmış bir kazık var

Ve köylüler seni asla sevmedi.

Üzerinde dans edip seni eziyorlar.

Sen olduğunu her zaman biliyorlardı.

Babacığım, babacığım, adi herif, hepsi bu.

Çeviren: H. Gizem Taş 
Kaynak: http://www.kafekultur.com/urun/283/dunyanin-en-guzel-100-siiri