Hep susalım istiyorlar. Onlar bizi yönetsinler. Her şeyi istedikleri gibi yapsınlar, işlerine geldiği gibi. Bizim hayatımıza bile şekil versinler ve biz gık'ımızı çıkarmayalım diye uğraşıyorlar. İşlerimize hiç karışmadan, gözleriniz kulaklarınız kapalı, algılarınız kafeste hiç bilmezmiş gibi oturun siz diyorlar. Onlar amma çok konuşuyorlar. Bize hiç konuşma fırsatı, isyan etme şansı bile tanımıyorlar.

Ne yani bu yüzden kendimizi sevmekten vaz mı geçelim?