Kasım 25, 2011

Karşılaşmak

Oturuyorum arkadaşlarımla bir gece Taksim'de daha önce hiç gitmediğim bir barda. Yanımdaki insanlardan bir tanesi yaklaşık bir yıllık arkadaşım. Diğerleriyle o gece tanışmışım. Hep birlikte gülüp eğleniyoruz. Sanki birbirimizi hep tanıyormuşuz gibi şakalaşıp, biralarımızı tokuşturuyor ve kahkahalar atıyoruz. Farklı farklı ülkelerden insanlar yanımdakiler ama sanki beraber çok şey yaşamışız gibi konuşacaklarımız bitmiyor.

Sonra bir anda gözüm birine takılıyor. Görünce hemen tanıyorum. Yılı geçkin bir süre hemen her günü beraber geçirdiğimiz eski sevgilim. Birbirimizle hemen her şeyi paylaşırdık. Sürekli el ele, kucak kucağaydık. En yakın arkadaşıydım onun. Taksiye biniveriyor, hiç tanışmıyormuşuz gibi. Birbirimizi hiç daha önce görmemişiz gibi. O kadar şey hiç yaşanmamış gibi.

Onun yanında benim tanımadığım insanlar, benim yanımda onun tanımadığı insanlar. Birbirimize tamamen yabancı olmuşuz. Sokaktan geçen herhangi insandan biri olmuşuz. Ne garip..

4 yorum:

bubuş dedi ki...

selam verseymiş iyiymiş.

sapozhkelekh dedi ki...

sezen aksu - pardon ;)

İstanbul istasyon dedi ki...

duydum ki unutmussun gözlerimin rengini...
ne kadar acı bır durum ,herkesın buna benzer bır hıkayesı muhahakkak vardır...

gizemtas dedi ki...

O görmedi zaten marla ama görüp de selam verseydi iyiydi tabii.

hakkaten o şarkı cuk oturdu sapozhkelekh. bir de candan erçetin - korkarım uygun gibi geldi.

hepimizin yaşantıları aynı değil mi zaten serhat?