Temmuz 07, 2010

Adam1


Adamın oturuşundaydı hüznü. Ayaklarının kıvrılışı anlatıyordu, ele veriyordu tüm ruhunu.İnsanlığa yabancıydı ama hemen önünden geçenler üstün değildi ondan.


Oturuşu belli etti; farklıydı diğerlerinden.
Belki de diğerleri farklıydı ondan.

Hiç yorum yok: