Nisan 04, 2011

çok hızlı dönerdi dünya. başımı döndürürdü. etrafımdakilerin en fazla renklerini seçebilirdim. onlar da genellikle birbirlerinn içine girer, kaynaşırlardı. benim başım dönerdi. döndükçe de bir tahta kapıya yerleştirilen vida gibi yavaş yavaş uzaklaşırdım diğerlerinden. yerin içine girerdim ben de döndükçe. mezara konulmuşum da yine de dünyayı görebilirmişim gibi. herkesin renkleri birbirine girerdi. herkes herkese uyardı. sadece bir kişiyi başkalarına yakın olursa olsun başkalarının rengine uyduramazdım. sanki herkes rengarenkti ve onunla ben siyah beyazdık. ama birimiz siyah birimiz beyaz olduğumuzdan biz de farklıydık birbirimizden ve uyumsuzduk birbirimize.

Hiç yorum yok: