Kadın kapıyı açtı. İçeride tuhaf bir koku vardı. Gözleri bile rahatsız oldu kokudan ve çok geçmeden kapanıverdiler. Sonra her şey, herkes güzelleşti. Artık kadınların ve adamların teni pürüzsüzdü. Kokuları delirtiyordu. Herkes birbirine gülümsüyordu. Güneş yakıyordu burnunu. Kıpkırmızı oluverdi beş on dakika içinde minik burnu. Yürüdü kadın güneşin altında. Her adımda unuttu pis kokuyu. Düşündükçe unuttu. Hafifledi. Hafif bir rüzgar esti. Ve yağmur. Yanan burnunu serinletti yağmur. Yürüdü kadın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder