Kasım 01, 2011
rüzgar suratlarına çarpıyor, omuzlarını yalayıp arkalarına sokuluyordu. öyle gözlerini kurutacak kadar sert değilse de kendini hissettiriyordu. el ele yürüyorlardı, tedirginlerdi. karanlık çökmüştü ve tek bir sokak lambası yanmıyordu. bir ağacın dalı çıtırdasa birbirlerinin elini daha da sıkıyor ve birbirlerine iyice yanaşıp öyle yürüyorlardı. hiç kuş yoktu ağaç dallarında. tek hayat belirtisi rüzgarın yaprakları uçuşturmasıydı. mevsim gereği sararmış yapraklar dallardan toprağa taşınıyordu. az sonra ayın önünden bulutlar dağıldı. ayışığında birbirlerine baktılar, gözleri parladı. kısa boylu olan parmak uçlarında yükselip diğerinin gözlerini öptü.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
Ben geldim ampa, fingirdek :)))
öpüyorum o zaman ampa:)
seni de öpüyorum:)
Yorum Gönder