ben bugün bir şiir yazdım. hiç beceremem şiir yazmayı, kötü de oldu zaten ama önemli olan canımın şiir yazmasına neden olacak birinin hayatımda olması. Güzel bir insanın içime kelebekler doldurması. Kelebeklerin kanatlarını tek tek öpmek, onlara güzel şarkılar söylemek istiyorum. Güzel şarkıları kötü de söylesem kelebeklerin kanatları yalasın yanaklarımı içimden çıkıp güneşe kavuşsunlar. İçimde naneler çıksın sonra. Mis kokulu naneler. Sonra onlardan salatalar yapalım güzel suratlı, güzel ruhlu insanla. Bacağıma yaptıracağım balık dövmemi sevip besleyip büyüteyim onu da pişirelim. Kelebekler kafamızın üstünde uçarlarken biz de balığımızı salatamızı yiyelim. Kelebekler her yerdeler zaten bir haftadır; içimde, dışımda... Dengemi bozuyorlar bazen yürüyemiyorum bile. Sonra saati unutturuyorlar, yaptığım işleri aksatıyorlar kafamın içinde tatlı tatlı kanat çırpıp. Onlar kanat çırptıkça ben şen kahkahalar atıyorum ve onlar da seviyorlar kahkahalarımı.

Ne diyordum? Evet, şiir yazdım bugün. Pek de tatlı bir şiir oldu. Sizinle de paylaşayım dedim. Tadını çıkarın:)

Aşk gelip buldu beni
Yok sandımdı oysa ki.
Çiçekler açtı içimde,
Ayça yüzüme gülünce.
Yere göğe sığmadım,
Itırları kokladım.

Çekti beni kendine,
Onun güzel sesine,
Kim sus diyebile.

Severdi o taşı, kuşu,
Elinden gelirdi her işi,
Verirdi sevgisini herkese ama,
İtirazı vardı mime lama,
Yerleşmişti kalbime,
Ortadaydı ne hissettimse,
Ruslara benzerdi kendisi,
Umrumda mıydı nereli?
Mutlu mesut yaşayalım neş'eli.

:)bitti.